Hetzelfde geldt voor een sacred space/altaar. Persoonlijk vind ik de term ‘altaar’ als iets relatief zwaars klinken. Sacred space vind ik alweer iets minder zwaar klinken, maar tegelijk is het misschien een te onduidelijke term.
De definitie van altaar volgens het woordenboek is: “offertafel, een verhoging waar ter ere van een godheid of heilige handelingen worden verricht of offers worden gebracht.” Voor mij persoonlijk heeft die definitie teveel lading en ik zie het zelf iets nuchterder. In mijn ogen mag het allemaal iets luchtiger en ik denk dat het goed is om te benoemen dat ik met ‘altaarkleed’ niet zozeer bedoel dat je het moet gebruiken voor het vereren van iets hoger dan jezelf.
Als ik bijvoorbeeld kijk naar hoe ik het gebruik. Voor mij is een sacred space/altaar een soort ‘zen hoekje’ in huis. In eerste instantie is het een plek die ik gebruik om even tot mezelf te komen, om mijn innerlijke stem te horen, om mijn intenties te zetten en om een dagkaart te trekken. Het is een plek en moment om even stil te staan bij de tijd van het jaar, bij de energie van de maan, hoe ik me voel, etc. Daarnaast is het een plek om even bewust stil te staan bij mijn binding en connectie met het universum, maar niet in een zware gradatie. En ik spreek hier uiteraard over mezelf en mijn ervaring, als een altaar voor jou iets ander betekent en/of anders voelt, is dat ook helemaal oké ;). Ik wil alleen aangeven dat het niet groot & zwaar hoeft te zijn, omdat ik merk dat de term 'altaar' die reactie weleens kan oproepen bij mensen.
